Już w najbliższą sobotę od ilości punka w Warszawie może się zakręcić w głowie 🙂 Każdy znajdzie coś dla siebie. A za całe zamieszanie 😉 odpowiadać będzie ekipa z Galicja Productions
Warszawa – 02.03.2024 – Klub Stodoła ul Stefana Batorego 10
Otwarcie Bram 16:00 Start 17:00 bilety: 200zł
Kolejność grania 🙂
Sztywny Pal Azji 17:00
Początki działalności zespołu sięgają końca 1985 roku, kiedy to grupa przyjaciół postanowiła wspólnie spędzić wakacje, grając własne piosenki na deptakach Trójmiasta. Wtedy to powstały pierwsze utwory zespołu, m.in. „Rock’and’rollowy robak”, „Europa i Azja”, czy „Wieża radości, wieża samotności”. Publicznie zespół zadebiutował w marcu 1986 roku w Nowohuckim Centrum Kultury w składzie: Jarosław Kisiński, Leszek Nowak, Paweł Nazimek, Janusz Deda oraz Andrzej Turek.
Pierwszy sukces odniósł na Festiwalu w Jarocinie w 1986, gdzie zaprezentował jedyne sześć piosenek, które wtedy miał w swoim repertuarze: „Nieprzemakalni”, „Wieża radości, wieża samotności”, „Europa i Azja”, „Rock’and’Rollowy robak”, „Zakopane”, „Nasze reggae”. Zespół zakwalifikował się do „złotej dziesiątki”, zajmując drugie miejsce w głosowaniu festiwalowej publiczności, a piosenka „Nasze reggae” stała się nieoficjalnym hymnem imprezy.
Turbo 18:00
Zespół został założony w styczniu 1980 roku w Poznaniu przez basistę Henryka Tomczaka, który wcześniej grał w grupach Stress i Heam. Pierwszy skład uzupełnili Wojciech Hoffmann – gitara, Wojciech Anioła – perkusja i Wojciech Sowula – wokal. Wkrótce w zespole doszło do licznych zmian w składzie: odszedł założyciel Henryk Tomczak. Na jego miejscu pojawił się 16-letni Piotr Przybylski. Drugim gitarzystą został Andrzej Łysów, których wcześniej grał w zespole Kredyt, a nowym wokalistą został Grzegorz Kupczyk.
W 1983 ukazała się pierwsza płyta zespołu: Dorosłe dzieci. Muzyka zawarta na tym krążku to mieszanina ostrego hard rocka i brytyjskiego heavy metalu spod znaku Iron Maiden. Z tej płyty pochodzi największy przebój zespołu – tytułowe „Dorosłe dzieci”. Po nagraniu płyty grupa licznie koncertowała: m.in. na festiwalach Rockowisko w Łodzi i słynnym Jarocinie.
Kolaboranci 19:00
Został założony jesienią 1986 w Szczecinie przez wokalistę/autora tekstów Przemysława Thiele, gitarzystę Tadeusza Balandyka, basistę Marka „Bruno” Chrzanowskiego i perkusistę Krzysztofa „Noska” Woźniakowskiego, którego wkrótce zastąpił Piotr Banach (w tym czasie grający równolegle w zespołach Grass i Kumader). Muzycy zadebiutowali wiosną 1987 w jednym ze szczecińskich klubów. Latem wzięli udział w festiwalu w Jarocinie. Jesienią Marka Chrzanowskiego zastąpił Jacek Chrzanowski (jego młodszy brat). W 1988 zespół ponownie wystąpił w Jarocinie oraz na Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w Warszawie. Na początku następnego roku Kolaboranci wzięli udział m.in. w Letniej Zadymie w Środku Zimy z którego dwie piosenki: „Czekoladowy krem” i „Dżinsy” trafiły na album kompilacyjny różnych wykonawców Letnia zadyma w środku zimy.
Closterkeller 20:00
Powstał 1 stycznia 1988 roku w Warszawie z inicjatywy muzyków Przemysława Guryna, Jacka Skiruchy i wokalistki, liderki Anji Orthodox. Mimo wielokrotnych zmian składu, zespół gra nieprzerwanie od debiutu. Jedynym członkiem z pierwszego składu jest Anja Orthodox. Rozpoznawalną cechą zespołu jest brzmienie charakterystycznego głosu wokalistki, jej maniera wokalna, która dała wzorzec do naśladowania dla wielu młodych formacji. Teksty piosenek cechuje mroczna i pełna metafor poezja śpiewana, co stało się jednym z największych atutów twórczości grupy. Metalowe brzmienie zauważalne jest m.in. na albumach: Violet, Scarlet, Cyan, Nero, Aurum, Viridian. Wokalistka określiła w wywiadzie dla tygodnika „Angora”, że brzmienie zespołu należy definiować przede wszystkim jako rock gotycki, ale również bardziej eklektyczną muzykę – od ballad po heavy metal. Orthodox to jedna z najbardziej wyrazistych postaci sceny rockowo-metalowej w Polsce. Przełomowym dla zespołu był album Violet, który znalazł się w dziesiątce najpopularniejszych płyt w Polsce w 1993 według magazynu branżowego „Tylko Rock”.
Dezerter 21:00
Zespół powstał w maju 1981 w Warszawie pod nazwą SS-20 (nazwa radzieckiego pocisku balistycznego zdolnego przenosić głowice nuklearne), założony przez gitarzystę Roberta „Robala” Materę, basistę Dariusza „Stepę” Stepnowskiego oraz perkusistę i autora tekstów Krzysztofa Grabowskiego. Jesienią do grupy dołączył wokalista Dariusz „Skandal” Hajn. Pierwszy ważniejszy występ muzycy zagrali w listopadzie na warszawskiej Mokotowskiej Jesieni Muzycznej. Jesienią 1982 zespół zagrał trasę „Rock Galicja” po południowej części Polski u boku TZN Xenny i Deutera[1]. Latem wystąpił na festiwalu w Jarocinie, gdzie został sfilmowany przez Pawła Karpińskiego i umieszczony w jego krótkim reportażu pt. Jarocin ’82. W tym okresie została zmieniona nazwa zespołu z SS-20 na Dezerter (w Jarocinie grali jako SS-20, natomiast w reportażu Jarocin ’82 w napisach końcowych są już opisani jako Dezerter)
Kobranocka 22:00
Zespół rockowy powstały w roku 1985 w Toruniu. Zespół początkowo nazywał się Latający Pisuar. Niedługo po debiucie nagrania Kobranocki pojawiły się na antenie Rozgłośni Harcerskiej. W latach 1986–2005 zespół sześciokrotnie wystąpił na festiwalu w Jarocinie. Gra muzykę odwołującą się do punk rocka z mocno pacyfistycznymi tekstami. Cechą charakterystyczną tekstów Kobranocki (pisanych zwykle przez Andrzeja Michorzewskiego) jest ich abstrakcyjna metaforyka.
W 1984 roku do oddziału zamkniętego szpitala psychiatrycznego w Toruniu trafił Andrzej „Kobra” Kraiński, który uciekał przed poborem do armii[1]. Tam poznał Andrzeja Michorzewskiego, który zaprezentował Kobrze teksty (w tym „List z pola boju”). W wyniku tego powstał zespół Latający Pisuar w składzie: Andrzej Kraiński, Jacek „Szybki Kazik” Bryndal oraz Tomasz „Kieliszek” Kosma[1]. W styczniu 1985 roku zespół nagrał w radiu studenckim Centrum anty-systemowe piosenki, które miały zostać wysłane do Radia Wolna Europa[1][2]. W tym czasie Latający Pisuar zagrał koncert na balu plastyka w Od Nowie[1]. Pod wpływem Andrzeja Michorzewskiego, zespół po dwóch koncertach zmienił nazwę na Kobranockę. Podczas poszukiwania nowej nazwy zespołu, padły także takie propozycje jak: Grupa Bydlę czy Formacja Rzuć Się Pod Pociąg.
Róże Europy 23:00
Założycielem i liderem grupy jest Piotr Klatt – wokalista i autor tekstów, który jako jedyny był w zespole przez cały okres jego istnienia. Grupa często zmieniała skład, współtworzyli ją m.in. kolejni gitarzyści i zarazem kompozytorzy: Artur Orzech (obecnie dziennikarz i prezenter), Michał Grymuza, Grzegorz Witkowski (dziennikarz czasopism Tylko Rock i Teraz Rock, kompozytor „Rock’n’Rollowców”) oraz Sławomir Wysocki.
Za oficjalne rozpoczęcie działalności zespołu można przyjąć występ na Festiwalu w Jarocinie w 1985 roku. Trzy lata później ukazał się debiutancki album Stańcie przed lustrami. Ten i kolejne albumy przyniosły zespołowi popularność za sprawą takich utworów jak: „Stańcie przed lustrami”, „Mamy dla was kamienie”, „Rock’n’rollowcy” czy „Radio młodych bandytów”.
Proletaryat 00:00
Powstał w listopadzie 1987, założony przez byłych muzyków grup: Zero i Nev: wokalistę Tomasza Olejnika, gitarzystę Jarosława Siemienowicza, basistę Dariusza Kacprzaka i perkusistę Roberta Szymańskiego, którego wkrótce zastąpił Zbigniew Marczyński. Muzycy zadebiutowali w maju 1988, biorąc udział w jednym z lokalnych przeglądów. W 1989 zakwalifikowali się do festiwalu w Jarocinie, w którym wystąpili zdobywając Nagrodę Publiczności i Nagrodę Dziennikarzy. W tym samym roku dokonali pierwszych nagrań, które ukazały się w Polsce (Kaszana Warsaw Factory) i we Francji (RIT Rec.) na kasecie Revolt (wydawnictwo wznowiono na CD w listopadzie 2003). Nagrania zespołu zainteresowały realizatora Andrzeja Puczyńskiego, który zaproponował muzykom nagranie płyty. W 1990 zespół wystąpił ponownie na festiwalu w Jarocinie, gdzie zdobył 3 nagrody (publiczności, organizatorów i dziennikarzy). Jeszcze przed występem na festiwalu grupa rozpoczęła prace nad debiutanckim albumem Proletariat, który ukazał się w roku następnym.
Warszawa – 02.03.2024 – Proxima ul. Żwirki i Wigury 99a
Otwarcie wejść: 17:00 Start: 18:00
Gaga/Zielone Żabki
Pochodzący z Jawora, powstały w 1987 roku. Tworzyli go Mirosław „Smalec” Malec, Tomasz „Galik” Gala, Marek „Mister” Miedziński i Wojciech „Viciu” Miedziński. Na początku zespół nazywał się „Nieelektryczna Grupa Muzyczna”. Nieelektryczna Grupa Muzyczna była grupą dającą akustyczne koncerty na rynku w Jarocinie w 1987 r. w składzie Smalec na basie akustycznym oraz Brambor i Mister na gitarach akustycznych, jednak gdy Brambor odszedł z zespołu, nazwa została zmieniona na „Zielone Żabki”. W kwietniu 1988 r. grupa nagrała w auli jaworskiego liceum 3 utwory, które później wysłała do organizatorów festiwalu Jarocin88. W materiale wysłanym znajdował się utwór „Kultura”, później największy hit Zielonych Żabek. W 1988 roku Zielone Żabki zajęły pierwsze miejsce na Festiwalu w Jarocinie zdobyte głosami uczestników festiwalu. Zielone Żabki po odebraniu z rąk Romana Rogowieckiego głównej nagrody „Złoty kameleon” potłukły porcelanową statuetkę rozrzucając ze sceny drobne kawałki w zebrany przed sceną tłum. Smalec powiedział wtedy: „To dzięki Wam jesteśmy tu i teraz… każdemu należy się więc kawałek nagrody!”.
Sexbomba
Powstał w 1986 w Legionowie, założony przez wokalistę Roberta Szymańskiego, gitarzystę Bogdana Kozieła, basistę Bogdana Roguckiego i perkusistę Krzysztofa Wiechowicza. Latem tego samego roku zespół zakwalifikował się na FMR Jarocin. W 1987 wystąpił tam ponownie oraz wziął udział koncertach Rock Pokój w gdańskiej hali Oliwii i warszawskim Rock Atak. W tym okresie Kozieła, Roguckiego i Wiechowicza zastępowali kolejno: Waldemar Lewandowski, Piotr Welcel oraz Dominik Dobrowolski. W 1989 zespół wystąpił na warszawskim festiwalu Róbrege, po raz kolejny na festiwalu w Jarocinie.
Fort Bs
Grupa powstała w 1983 roku w Jeleniej Górze z fascynacji muzyką punkrockową i nowofalową. W 1984 roku po kilku lokalnych koncertach zespół zadebiutował na Festiwalu w Jarocinie.
Fort BS grał także w trakcie Jarocina 85. Podczas Jarocina 86 został laureatem festiwalu a utwór „Rozhulantyna” trafił na składankową płytę „Jeszcze młodsza generacja” prezentującą punkowo-nowofalową czołówkę tamtego okresu. W 1987 zespół zagrał znowu w Jarocinie – choć jako laureat nie otrzymując kolejnego zaproszenia – zmuszony został do występu pod inną nazwą – RAYA
Bang Bang
punkrockowy założony w 1989 roku pochodzący z podwarszawskiego Legionowa. To jeden z najstarszych nieprzerwanie grających zespołów punkowych w Polsce. Bang Bang gra punk 77 będący mieszanką punka i rock’n rolla inspirowaną pierwszą falą brytyjskiego punka.
Uliczny Opryszek
Punkowy band ULICZNY OPRYSZEK powstał w 1991 roku w małej miejscowości Nowy Tomyśl w województwie Wielkopolskim. Na dorobek zespołu składa się 8 płyt studyjnych. Ostatnia CD „Na zawsze punk 3” została wydana w 2022 roku i zawiera 20 coverów starych, zapomnianych polskich kapel punk. Skład zespołu to: Bunt (vocal), Zielony (gitara, vocal), Pilon (bębny), Kogut (bass, vocal), Kadet (gitara).
Tzn Xenna
Powstała w sierpniu 1981 roku w Warszawie z inicjatywy wokalisty Krzysztofa „Zygzaka” Chojnackiego, gitarzysty Marka „Markusa” Kucharskiego, perkusisty Tomasza „Gogo Szulca” Kożuchowskiego i basisty Piotra „Czombego” Dubiela, którego wkrótce zastąpił Jacek „Sydney” Zientała (Dubiel został gitarzystą Deutera). Początkowo zespół używał nazwy Kamash And The Ekers. Próby odbywały się w Domu Kultury „Skarpa”, w którym 9 września 1981 muzycy zagrali swój pierwszy koncert. W listopadzie TZN Xenna wzięła udział w II Festiwalu Nowej Fali w Toruniu, nie odnosząc tam jednak większego sukcesu. Jesienią 1982 zespół zagrał trasę „Rock Galicja” wraz z Dezerterem i Deuterem w południowej części Polski występując m.in. w Rzeszowie i Krośnie. W sierpniu wygrał eliminacje na festiwalu „Open Rock” w krakowskiej „Rotundzie” występując m.in. u boku grup: Turbo i Stalowy Bagaż, który umożliwił mu występ na festiwalu w Jarocinie. Muzycy jednak zrezygnowali z tej możliwości określając to miejsce mianem „festiwalu milicyjnego” (nigdy tam nie wystąpili). W tym czasie grupa pojawiła się w reportażu Telewizji Polskiej dotyczącym subkultur („Sposób na życie” Ewy Skurczyńskiej), a także w programie o polskich punkach zrealizowanym przez zachodnioniemiecką stację ARD.
Więc jak sami widzicie, każdy znajdzie coś dla siebie i do zobaczenia pod sceną 😉
