Combichrist

0
1049

Nie każda muzyka elektroniczna przypomina łupankę z popularnych klubów techno, gdzie przez około 6 godzin cała muzyka ogranicza się do „łup, łup, łup,łup” a po jakimś czasie jedyną różnicą jest odjęcie jednego „łup” aby były trzy „łup”. Niektórzy muzycy, szukają swoich specyficznych dźwięków eksperymentując z wokalami, gitarami, syntezatorami i perkusją. Jedną z takich formacji, jest założony przez Norweskiego wokalistę Metalowego, Futurepopowego i Industrialowego, kapela Combichrist.

Ok to wróćmy do samego początku dnia 15 października 1975 roku w Fredrikstad na świat przychodzi mały słodki bobas, któremu na imię dano Ole Anders a na nazwisko Olsen co pewnie jest po ojcu. Młody Ole gdy trochę dorósł zainspirowany takimi kapelami jak Motorhead, The Cure, David Bowie i Dead Kennedys (cały czas podkreśla, że ci dwaj ostatni wywarli największy wpływ na jego twórczość), postanowił na własną rękę rozpocząć eksperymenty z mieszaniem różnych gatunków muzycznych. Na początku eksperymentował z starymi formami Hip-Hopu w stylu Detroid Techno i old school LAW. Następnie współpracował z formacjami My Right Choice (punk), które zostało przemianowane na Fleshfire i metalową kapelą Lash Out. Interesowała go również muzyka transowa i klubowa, co można usłyszeć w muzyce  formacji Plastic Life i Sector9.

Andy LaPlegua

W roku 1997 utworzył projekt Icon of Coil, który miał być solowym projektem obracającym się na scenie EBM i Futurepop. Przybrał pseudonim Andy LaPlegua. Szybko do projektu jednak dołączył jego kolega z Sector9 Sebastian Komor na początku tylko do występów koncertowych, jednak szybko stał się pełnoprawnym członkiem zespołu. W 2000 roku, do zespołu dołącza również Christian Lund i kilka miesięcy później wydali swój pierwszy album zatytułowany „Serenity is the Devil”, który wspiął się na pierwsze miejsce w rankingu Deutsche Alternative Charts i sprzedał się w ponad tysiącu kopii w ciągu pierwszych dwóch tygodni, zaraz po tym Lund został pełnoprawnym członkiem ekipy. Icon of Coil w swojej niszy znalazł należne miejsce, nagrywając z największymi gwiazdami sceny takimi jak Apoptygma Berserk.

Icon of Coil

W 2003 Andy po tym jak napisał kilka utworów mocniejszych w klimacie Powernoise i Aggrotech, stworzył projekt który na początku nazywał się Drive. Wraz z wydaniem pierwszego krążka „The Joy of Gunz” przez Out of Line, nazwa została zmieniona na Combichrist. Projekt z pierwszym albumem odniósł duży sukces komercyjny sceny industrialowej, też styl prowadzenia performanców przez Andiego charakteryzujący się mocnym makijażem, kontaktem z publiką i… hektolitrami sztucznej krwi wylewanej gdzie się da (tak jak się wybieracie na koncert, czarna peleryna przeciwdeszczowa może być rozsądnym dopełnieniem stylu).

The Joy of Gunz

Po sukcesie „The Joy of Gunz”, formacja wydaje drugi singiel (pierwszym był limitowany Kiss The Blade, która w nakładzie 667 egzemplarzy sprzedała się w czasie krótszym niż tydzień) nazwany „Sex, Drogen und Industrie”, który przez sześć tygodni utrzymuje się na pierwszym miejscu rankingu Deutsche Alternative Charts (po raz drugi!). Natomiast utwór „Get Your Body Beats” stał się numerem jeden Hellenic Alternative Charts w lipcu, sierpniu oraz wrześniu 2006.

Sex, Drogen und Industrie

W roku 2005 wydany został album „Everybody Hates You”. W tym okresie Andy zaczął określać swój styl jako Techno Body Music (TBM) w odpowiedzi na popularny w tym okresie nurt Electro Body Music (EBM). Zespół wydał utwór „This is TBM” oraz kompilacje Techno Body Music volume 1. W 2005 roku, podczas trasy koncertowej Andy wykonał jedyną uwokalnioną wersję tego, na płycie znalazła się wersja wyłącznie bez wokalu.

Everybody Hates You

Z czasem Andy, wykorzystał słowa z utworu w utworze „Electrohead”, wydany na albumie „What The Fuck Is Wrong With You People?” w roku 2007. Album został poprzedzony po EP wydaną na potrzeby filmu „Gene Generation”, wpisującego się w gałąź biopunk.

What The Fuck Is Wrong With You People?

Okres 2009-2010 był swoistym przełomem w rozwoju formacji. Po pierwsze za keyboardem stanął producent i pisarz Z. Marry i rozpoczęte zostały prace nad albumem „Today We Are All Demons”. W tym samym czasie do zespołu dołączył Trevor Friedrich znany z formacji Imperative Reaction, natomiast za garami usiadł Joe Letz z Wednesday 13. Wówczas odszedł z zespołu Kourtney Klein, który skupił się na pracy nad projektem Nitzer Ebb.

Dnia 20 Lutego 2009, „Today We Are All Demons” ujrzało światło dzienne, a kapela wyruszyła w trasę po Ameryce Północnej razem Black Light Burns, w którym działał Wes Borland gitarzysta Limp Bizkit. Po zakończeniu trasy Amerykańskiej, Combichrist ruszył w trasę po Europie razem z Rammstein. Kolejnym sukcesem ekipy było wykorzystanie ich muzyki w dwóch filmach. Utwór „Shut Up and Bleed” został wykorzystany w horrorze „Kolekcjoner” w reżyserii Marcusa Dunstan, natomiast utwór „Today we are all Demons” został wykorzystany w filmie Underworld: Bunt Lykanów, trzeciej części popularnej serii.

Today We Are All Demons

Kiedy zespół powrócił po trasie, rozpoczął pracę nad kolejnym albumem „Making Monster” wydanym w roku 2010. Pod koniec tego samego roku wyruszyli w trasę wspierani przez Aestetic Perfection i Vardensphere. Zwieńczeniem całej trasy było otworzenie koncertu Rammstein w Madison Square Garden w Grudniu 2010. Zespoły ustaliły, że Combichrist jedzie jako support Niemców w trakcie trasy po Ameryce Północnej która zaczęła się w roku 2011. Andy ogłasza wtedy trasę „Monsters on Tour Part II”, która miała być uzupełnieniem trasy razem z Rammstein. Do suportu wzięli te same ekipy co w 2010 jednak uzupełnili show zespołami Angelspit oraz God Module.

Making Monster

W styczniu 2012 kawałek „Bottle of Pain” został wykorzystany w filmie Underworld: Awakening.

W listopadzie 2013 roku, Andy ogłasza prace nad nowym albumem, który ukazał się w marcu 2014 pod tytułem „We Love You” – goci stukają się w głowy – następnie ruszają w trasę z William Control i New Years Day. Album zostaje wydany razem z dwoma singlami „From My Cold Dead Hands” i „Maggots at the Party”. Teledysk do „Maggots” w roku 2015 został zaszczytnie nominowany przez Berliński Festiwal Video Muzycznych do nagrody najbardziej śmieciowego teledysku. Jako redakcja możemy pogratulować!

We Love You

W 2016 ukazuje się kolejny album „This is where death begins”, który jest swoistym odejściem od elektronicznych dźwięków na rzecz metalowych i rockowych. Wydany został w maju tego samego roku. Nastąpiły kolejne zmiany w zespole. Z. Marr został zastąpiony przez Elliott Berlin z Aestetic Perfection, który już wcześniej kilka razy wspierał zespół jako klawiszowiec. W czerwcu i lipcu, combi rusza w kolejną trasę.

This is where death begins

I tak dochodzimy do roku 2019. Chłopaki wydają najnowszy krążek „One Fire”, który jest powrotem do korzeni Combichrist.

One Fire

Dodatkowa informacja dla fanów zespołu, 23 i 24 Combichrist razem zagra dwa koncerty w ramach trasy „One Fire World Tour”. Pierwszy odbędzie się w Poznaniu w klubie „U Bazyla” <wydarzenie na FB click>, drugi zaś będzie odbędzie się w Warszawskiej Proximie <wydarzenie FB click>. Serdecznie zapraszamy!

Aktualny skład zespołu:

  • Andy LaPlegua – wokale, gitara elektryczna (tylko w studio)
  • Joe Letz – bębny, perkusja
  • Z Marr – keyboard
  • Eric Michael – gitara elektryczna
  • Abby Nex – gitara basowa

Tekst Kacper P.